Americana of zoiets

Mijn liefde voor Americana dateert uit de tijd dat Americana nog gewoon country of folk heette.

Eenmaal muzikant kwam ik via Nashville uiteindelijk in Austin, Americanastad bij uitstek, terecht. Zonder dat ik nou precies kon vertellen wat Americana inhield overigens wist ik dat ik op de goede plek was aangeland en dat de Americana bij mij hoorde.

Eigenlijk is Americana niet meer of minder dan een verzamelnaam voor muziek die afgeleid is van folk, country of blues. Een beetje een verzameling dus waar ik maar al te graag in graaf naar iets moois. Americana geeft onderdak aan alle muzikanten die buiten de genoemde muzikale hokjes vallen.

Austin neemt alle vaders van deze ontheemde muziek met liefde op in haar muzikale hart. Het is een bijzondere stad om in te leven. De ene helft van de bevolking is muzikant en de andere helft publiek, zo lijkt het.

Een wandeling over 6th street doet je begrijpen dat je in iets unieks beland bent. Het geweld van drums en gitaren uit elke openstaande bardeur tilt je op tot diep in de stad. Pas na vele blokken zet de landing zich in en krijgen de oren weer wat rust. In het centrum heerst de rock & roll met haar afgeleiden, niet de Americana, zoveel is duidelijk. Die zit wat meer op andere plekken in de stad, plekken die je makkelijk kan vinden.

America spelen doe je in de Saxonpub, bij Threadgill’s (helaas gesloten) of bij de Continental Club. De podia waarop je speelt zijn meestal klein maar het enthousiasme altijd groot.

Ik kom en speel er graag.

Fibbe